Rouwtherapie
Stiller kan het niet, ik raak haar lippen aan, tranen vullen de zee
Rouwtherapie
Verliezen lijden we elke dag, het hele leven door. Rouw ontstaat niet alleen bij het verliezen van een geliefde maar ook tijdens levensovergangen of grote levensveranderingen. Ook bij het ouder worden, gemiste kansen in het leven of bij beperkingen in relaties. Misschien ben je verlaten, eenzaam of alleen. Een onvervulde kinderwens. Rouw dient zich aan op veel manieren. Het leven is soms onbarmhartig. In de therapie gaan we het verlies onderzoeken en leren dragen. Ik reik je kennis aan om jezelf te begrijpen en opnieuw je te verbinden aan de nieuw ontstane situatie.
Rouw is relationeel. Het leven eindigt maar de relatie eindigt niet. Dit is een troostende wetenschap en kan tot herijking leiden van de rouw. Maar het kan ook uitgestelde rouw veroorzaken en onmacht om het verleden. Rouw en verliesgevoelens omtrent personen die er niet meer zijn. Of rouw om relaties die niet goed zijn geweest. Ik ga met jou op zoek naar hoop en betekenis in de rouw. We onderzoeken de gelaagdheid van het verdriet. Ik maak gebruik van de gehechtheidscirkel.
Wat je moet weten:
Verliezen leren dragen leren we in onze jongste jeugd. Het brein wordt de eerste 25 jaar van het leven gevormd je emotionele brein de eerste drie jaar en acht maanden. Tot die leeftijd is een kind extreem responsief en spiegelt de moeder. In die periode wordt een gehechtheidsstijl vastgelegd. Een emotionele basis die een rol speelt in je verdere bestaan. Een kind leert tijdens de hechtingsfase behoeftes uit te stellen en vertrouwen te krijgen in zichzelf. Het leert ook de lieve moeder en de minder lieve moeder, de soms boze moeder, te internaliseren tot een en dezelfde persoon en dat dit okay is. Dit is een belangrijke fase. Je moeder leert je ook de negatieve gevoelens te (ver)dragen. Door het verdriet als het ware ‘in hapklare brokken’ te maken wat het kind op die leeftijd kan verteren Dit is een belangrijke periode. Je leert je hechten in een liefdesrelatie en je leert los te laten, op eigen benen te staan. Dit proces komt ook tot uiting in rouw en verlies verdragen.
Hijzelf, het kind, is dood.
Bijna vat ik de betekenis
Van de klanken: kind, is dood.
En ik erken daarmee
Dat de waarheid in die woorden steekt.
Hij is dood,
Is dood.
Maar zijn dood
Is niet dood.
Alleen: het breekt mijn hart, mijn schat,
Te denken dat ik –
Dat het kan –
Dat ik daarvoor woorden heb gevonden.
(David Grossman)
Kennismaken?
Benieuwd wat ik voor jou kan betekenen, of zit je met vragen? Twijfel dan niet om contact op te nemen!